اگر تا به حال با دیدن عکسهایی نزدیک از یک گل یا یک حشره با جزئیات بسیار از خود پرسیدهاید که این عکسها چگونه ثبت شدهاند و یا اینکه میخواهید بدانید تفاوت لنز ماکرو با دیگر لنزها و دیگر شیوه های عکاسی از نزدیک در چیست خواندن این مقاله به شما توصیه میشود. با ما همراه باشید تا با لنزهای ماکرو و تفاوت آنها با دیگر لنزها و دیگر ابزارهای عکاسی ماکرو آشنا شوید...
درحالیکه لنزهای ماکرو اغلب برای عکاسی کلوزآپ و ثبت نمای بسته از سوژههای کوچک کاربرد دارد اما نحوهی کاربردشان تعریفکنندهی تفاوت آنها نیست. لنزهای ماکرو توانایی فوکوس از بینهایت تا بزرگنمایی ۱:۱ را دارند. به این معنی که اندازهی تصویر سوژهها دقیقاً برابر با همان اندازهای روی سنسور ثبت میشوند که در واقعیت هستند. نسبت بزرگنمایی به شما میگوید که تصویر ثبت شده با تصویر واقعی چقدر تفاوت دارد. برای مثال اگر ۱:۲ باشد به این معنی است که تصویر ثبت شده نصف تصویر واقعی است و اگر ۱:۶ باشد یعنی اینکه تصویری شش برابر کوچکتر اندازهی اصلی سوژه ارائه میشود. اگر لنز شما ماکرو نیست، کافیست به جدول مشخصات آن در بخش لنزهای سایت کانن پرشیا مراجعه کنید تا متوجه شوید که نسبت بزرگنمایی لنز شما برابر با چه عددی است و لنز شما تصویر سوژه را چقدر کوچکتر از اندازه واقعی ثبت میکند.
نکتهی دیگر اینکه لنزهای ماکرو نسبت به لنزهای معمولی باید به سوژه نزدیکتر باشند و این لنزها حداقل فاصله فوکوس کمتری نسبت به دیگر لنزها دارند البته برخلاف تصور عموم این فاصله در حدی نیست که لنز را به سوژه بچسبانید! از نکات مهم در مورد لنزهای ماکرو این است که این لنزها صرفا مخصوص عکاسی در استودیو نیستند. لنزهای ماکرو در عکاسی پرتره نیز کاربرد دارند. معمولاً یک لنز پرترهی معمولی تصاویر را با جزئيات کمتر نسبت به یک لنز ماکرو ثبت کند. درحالیکه با لنز ماکرو میتوانید کلوزآپ و اکستریم کلوزآپ را به راحتی با عمق میدان پایین ثبت کنید. یک لنز ماکرو گاهی اوقات میتواند تصاویری با کنتراست بیشتر ارائه دهد و معمولاً در لبههای تصویر سوژه عملکرد بهتری از لنزهای همقیمت نشان میدهد.
در عکاسی هرچه فاصلهی کانونی لنز شما بیشتر باشد، معمولا از آنچه که میخواهید عکسبرداری کنید باید در فاصله دورتری قرار بگیرید. مانند لنزهای دیگر، لنزهای ماکرو نیز فواصل کانونی متفاوتی دارند. برای مثال یک لنز ماکرو ۱۰۰ میلیمتر در دو برابر فاصله از سوژه نسبت به یک لنز ۵۰ میلیمتر قرار میگیرد. اینکه شما چه استفادهای از لنز خود میخواهید داشتهباشید تاثیر زیادی در انتخاب فاصلهی کانونی دارد. برای مثال اگر قصد دارید از یک موجود زنده عکاسی کنید، قطعاً داشتن لنز ماکرویی با فاصله کانونی بیشتر برای شما کاربردیتر است.
این فاصلهی کانونی برای زمانی مناسب است که میخواهید از سوژهی خود ۱۵ الی ۲۵ سانتیمتر فاصله داشتهباشید و مناسب برای ثبت تصاویر از اشیاء بیجان یا گزینههایی است که حرکت عکاس در رفتار آن تاثیر نداشتهباشد. لنزهای ماکرو در این فاصله کانونی معمولاً برای دوربینهای غیرفولفریم طراحی شده اند و ارزانتر هستند.
این فاصلهی کانونی از لنز برای مواردی مناسب است که میخواهید از فاصلهای حداقل ۳۰ سانتیمتری و با دوربین فول فریم عکاسی خود را انجام دهید. برای مثال سوژههایی مانند حشرات، گلها و گیاهان و یا عکاسی از دندان! البته این فاصله کانونی به دلیل اینکه در میانه قرار دارد، پرکاربردترین فاصله کانونی لنزهای ماکرو است و اگر محدودیت برای هزینه ندارید، نسبت به دیگر فواصل کانونی بیشتر توصیه میشود.
این لنزها مناسب برای فواصل زیاد با سوژه میباشد. اگر فاصله کانونی حدود ۱۰۰ میلیمتر هم برای عدم تاثیرگذاری در رفتار سوژه کافی نیست و یا اینکه میخواهید در عکاسی از حشرات در محیط طبیعی دچار مشکل نشوید لنزهایی با این محدوده فاصلهی کانونی مناسب هستند.
در واقع مهمترین مزیت لنز ماکروهای زوم تسلط روی سوژه از فاصلهی دورتر و ثبت عکاسی کلوزآپ با عمق میدان کنترل شدهاست.
برای تجربهی عکاسی از سوژههای کوچک حتماً نیازی نیست لنز ماکرو داشته باشید! با استفاده از یک لنز معمولی و بدون استفاده از هیچ ابزاری هم امکان این نوع عکاسی وجود دارد اما در بدلیل عدم وجود بزرگنمایی کافی، سوژهی شما بخش کوچکتری از سنسور دوربین و قاب تصویر را اشغال خواهد کرد و این به معنای ثبت سوژه با جزئیات کمتر و در نهایت اجبار به برش زدن عکس نهایی است! مشکلاتی که با وجود یک لنز ماکرو وجود نخواهد داشت.
البته برای رفع این مشکل سه راه حل دیگر هم وجود دارد. اولین راه حل معکوس کردن لنز است که فقط با خرید یک رینگ معکوس قابل انجام است. در این روش لنز صرفاً با سروته شدن، فاصله فوکوس کمی به شما خواهد داد اما ایراد این روش در وهله اول ریسک بالای نصب لنز از محل نصب فیلتر روی بدنه است که ممکن است به لنز آسیب برساند و ایراد دوم عدم وجود هیچ گونه تسلط روی تنظیمات و حتی فاصله فوکوس است و همچنین نزدیک شدن بیش از حد به سوژه که در بسیاری از مواقع مشکل ساز خواهد بود.
روش دوم استفاده از فیلترهای کلوزآپ است که این روش گرچه مانند روش اول ارزان نیست، اما ریسک کمتری دارد. در این روش با اضافه شدن یک عدسی به جلوی لنز، دقیقاً کار نگه داشتن ذره بین روی سوژه را انجام خواهید داد و میتوانید از فاصله کمی از سوژه عکاسی کنید. کیفیت خروجی در این روش بستگی بسیار زیادی به کیفیت فیلترهای مورد استفاده دارد و البته معمولا تصویر در بخش مرکزی با لبه ها متفاوت ثبت می شود. این نکته را هم باید در نظر گرفت که فیلترها سایز متناسب با یک دهانهی خاص را دارند و برای چندین لنز قابل استفاده نیستند.
اما روش سوم که گرانترین روش بین سه روش جایگزین لنز ماکرو است، اکستنشن تیوب نام دارد. این ابزار روی بدنه دوربین و بین لنز و دوربین قرار میگیرد و از این طریق فاصله فوکوس لنز شما را کاهش میدهد. مزیت این روش، در اختیار داشتن تنظیمات لنز و امکان استفاده از آن با تمامی لنزها است اما نقطهی ضعف آن کاهش نور ورودی به سنسور و در نتیجه کاهش کیفیت تصویر خروجی نسبت به لنز ماکرو است. البته ذکر این نکته هم از اهمیت بالایی برخوردار است که در هر سه روش ذکر شده بزرگنمایی ۱:۱ بطور دقیق و مشخص اجرا نمی شود و شما صرفاً فاصله فوکوس را کاهش می دهید.
اگر قصد عکاسی از سوژههای کوچک و یا عکاسی از جزئیات یک سوژه را دارید، میتوانید با هر لنز که در دسترس شماست کار را شروع کنید! اما قطعاً حداقل هزینه روی ابزار تخصصی این کار تفاوت بزرگی در نتیجهی کار ایجاد خواهد کرد و اگر قصد دستیابی به یک خروجی حرفهای و قابل چاپ را دارید و جزئیات برای شما اهمیت دارد، قطعاً چیزی جز لنز ماکرو نتیجهای قابل قبول برای شما به همراه نخواهد داشت. همچنین این نکته را فراموش نکنید که نورپردازی و خلاقیت نیز در عکاسی ماکرو سهم بزرگی دارند و از کنار آنها نیز نباید به سادگی گذشت. اگر برای تهیه تجهیزات عکاسی ماکرو نیاز به راهنمایی بیشتری دارید، همکاران ما در فروشگاه کانن پرشیا آمادهی ارائهی مشاورهی رایگان به شما هستند.
محمد پسندیده
1400/03/08 15:57
عالی و بسیار آموزنده بود