اولین سوالی که عکاسان تازهکار در مورد دوربین خود با آن مواجه میشوند، کاربرد حالتهای مختلف عکاسی است. تمامی دوربینهای کانن دارای یک پیج تنظیم حالت عکاسی هستند که که دارای چند گزینه مشترک بین تمامی دوربینهای کانن است. این گزینه ها در دوربینهای کانن P / AV / TV و M هستند و در دوربینهای نیکون بجای TV گزینه S و به جای AV گزینه A قرار دارد. این موارد مربوط به تنظیم دستی یا نیمهدستی تنظیمات دوربین هستند و حالت M بطور کامل تنظیمات دوربین را به عهده کاربر میگذارد.
در تصویر زیر چینش حالتهای مختلف عکاسی روی دکمه چرخنده تنظیم، یا "دیال مود" را میبینید:
توصیه ما به کاربران تازهکار، عدم استفاده از حالت M است. ضمن اینکه بهترین گزینه برای این دسته از کاربران استفاده از حالتهای غیر از این چهارگزینه است که حالتهای کاملاً اتوماتیک هستند. این حالتهای اتوماتیک شامل دو مورد اصلی "اتوماتیک با فلاش" و "اتوماتیک بدون فلاش" است که گزینههای اصلی عکاسی خودکار محسوب میشوند.
دیگر حالتهای اتوماتیک که در برخی دوربینها وجود دارد شامل مواردی همچون عکاسی منظره، عکاسی از نزدیک، عکاسی از چهره، عکاسی از سوژه در حال حرکت و عکاسی از غذا است. تفاوت این حالهای اتوماتیک، با گزینه اصلی عکاسی اتوماتیک در تنظیمات خاص آنها برای موارد خاص است. برای مثال در حالت اتوماتیک معمولا بازترین دیافراگم برای عکاسی تعیین می شود، در حالی که برای عکاسی از منظره شما به عمق میدان زیادی نیاز دارید، پس دیافراگم باید چندین استاپ بسته شود! که این مورد در حالت عکاسی منظره صورت خواهد گرفت.
یا در عکاسی از سوژه در حال حرکت شما به سرعت شاتر بالا و همچنین روشن بودن حالت عکاسی پیاپی (ثبت عکس های پیاپی با نگه داشتن یکسره دکمه شاتر) نیاز دارید که هر دوی این موارد با قرار دادن حالت عکاسی روی "عکاسی از سوژه متحرک" بصورت خودکار در دسترس خواهد بود.
با استفاده از این مودها دوربین به صورت خودکار تمامی تنظیمات را انجام داده و عکاس تنها موظف به فشردن دکمه شاتر می باشد.
اما غیر از مود های اتوماتیک و کاملاً دستی دوربین، مودها با حالتهای نیمهاتوماتیک نیز وجود دارند که در مواقع و شرایط مختلف قابل استفاده می باشند و در عکاسی حرفهای پرکاربردترین موارد هستند!
مود های عکاسی P / AV / TV از جمله حالت های نیمه اتوماتیک هستند. همانطور که از نام این حالتها پیداست، بخشی از تنظیمات در آنها توسط عکاس صورت می گیرد و بخشی دیگر برای صرفه جویی در زمان و همچنین کاهش احتمال خطا ، توسط خود دوربین انجام خواهد گرفت.
مود برنامه یا پروگرام که با حرف P روی دکمه تنظیم چرخنده یا "دایل مود" دوربین نمایش داده می شود. در این حالت، خود دوربین به صورت خودکار تنظیمات دیافراگم و سرعت شاتر که اصلی ترین تنظیمات هستند را در اختیار می گیرد. در این مود تنظیم عدد ISO یا حساسیت دوربین به عهده کاربر است. استفاده از ایزو بالاتر به عکاس کمک می کند تا در شرایط کم نور عکاسی کند اما در هر صورت باید توجه داشته باشید که افزایش دادن ایزو در شرایط کم نور ؛ ممکن است منجر به تشکیل نویز در عکس های شما شود .
برای عکاسان مبتدی که هنوز نسبت به کنترل اضلاع مثلث نوردهی (ایزو/سرعتشاتر/دیافراگم) مسلط نیستند، استفاده از این مود توصیه می شود تا نسبت به کنترل شرایط نور به یک درک کامل دست پیدا کنند. این مود در واقع اتوماتیکترین حالت غیراتوماتیک دوربین است.
مود اولویت شاتر که با حروف TV (که در نیکون با حرف S مشخص شده) روی دکمه تنظیم چرخنده دوربین مشخص می شود امکان تنظیم سرعت شاتر و تنظیم میزان حساسیت ISO دوربین در برابر نور را در اختیار کاربر قرار می دهد . این مود برای عکاسی از سوژه های دارای حرکت مناسب است و در جایی که عکاس تمایل دارد تا نسبت به حرکت سوژه های درون عکس تاثیر گذار باشد، استفاده از مود TV توصیه می شود. اگر میخواهید سوژه مترک را ثبت کنید، سرعت شاتر را بالا ببرید و عگر میخواهید حرکت سوژه بصورت محو در عکس دیده شود سرعت شاتر را پایین بیاورید! بقیه کارها را به دوربین بسپارید. لازم به ذکر است که در مود TV و AV نیز تنظیم ISO به عهده شماست، گرچه امکان قرار دادن آن روی حالت Auto نیز وجود دارد.
البته توجه داشته بشید که اگر فقط بخشی از تصویر شما متحرک است (برای مثال آب فواره یا ماشینهای در حال حرکت) حتماً برای ثبت واضع دیگر اجزای تصویر نیاز به نصب دوربین روی سه پایه دارید، زیرا سرعت شاتر پایینتر از 1/60 ثانیه قطعاً موجب محو شدن عکس به دلیل لرزش دست خواهد شد.
مود اولویت دیافراگم که با حروف AV (که در نیکون با حرف A مشخص شده) توجه به تنظیمات انجام شده ، کنترل سرعت شاتر را به وسیله دوربین انجام می دهد . میزان باز یا بسته بودن دیافراگم عمق میدان فوکوس شما را تعیین میکند. هرچه عدد دیافراگم بالاتر باشد عمق میدان وضوع شما بیشتر است، و هرچه این عدد کمتر باشد عمق وضوع شما کمتر و محوی پس زمینه سوژه بیشتر خواهد بود. البته توجه داشته باشید که میزان حداکثر گشودگی دیافراگم به لنز مربوط است. دیافراگم گشودهتر از f/3.5 معمولا در لنزهای گرانقیمتتر در دسترس است.
ضمن اینکه دیافراگملنزهای دارای زوم ارزانقیمت متغیر است، به این معنا که در فواصل کانونی بازتر، دیارفاگم لنز میتواند روی عدد پایین تری قرار بگیرد و در فواصل کانونی بالاتر این عدد بالاتر و دیافراگ بسته تر میشود. پس اگر دیارفاگ لنز خود را روی بازترین حالت (برای مثال f/3.5) قرار دادید و با زوم کردن روی سوژه دیافراگم شما چند استاپ بسته تر شد و به عدد f/4 یا f/5.6 تعجب نکنید.
در انتها
آنچه که شما را به طور کامل با حالتهای عکاسی و زمان استفاده از هریک از آنها آشنا میسازد، عکس گرفتن است و نه حفظ کردن کاربرد هریک از دکمههای دوربین. پس دوربینتان را بردارید و عکاسی با آن را شروع کنید . . .
مرتضی مفتاحی
1398/12/05 14:38
عالی بود